Opel Agila B Opel Agila B, produkowany w latach 2007–2014, był drugą generacją miejskiego minivana niemieckiego producenta. W porównaniu do poprzednika, model ten przeszedł znaczną metamorfozę – stał się bardziej elegancki, dynamiczny i komfortowy, zachowując przy tym praktyczny charakter. Nadal był technologicznym bliźniakiem Suzuki Splash, ale zyskał indywidualny styl i lepsze właściwości jezdne, co sprawiło, że stał się realną alternatywą dla innych miejskich aut segmentu A i B.
Design i stylistyka
Agila B zerwała z pudełkowatą sylwetką poprzednika. Nowa generacja była dłuższa, szersza i niższa, co poprawiło proporcje nadwozia i wpłynęło korzystnie na aerodynamikę. Przód auta nawiązywał do innych modeli Opla tamtego okresu, z charakterystyczną atrapą chłodnicy i dużymi reflektorami. Mimo miejskiego charakteru, Agila B wyglądała nowocześnie i dojrzale, przez co przypadła do gustu szerszej grupie klientów – także młodszych i bardziej wymagających.
Wnętrze i funkcjonalność
Wnętrze Agili B zostało zaprojektowane z myślą o ergonomii i funkcjonalności. Kabina oferowała miejsce dla pięciu pasażerów, choć najbardziej komfortowo podróżowały cztery osoby. Deska rozdzielcza była przejrzysta, a elementy sterujące rozmieszczone intuicyjnie. Dzięki pionowej pozycji siedzącej i dużej powierzchni szyb, kierowca miał bardzo dobrą widoczność. Bagażnik o pojemności 225 litrów można było powiększyć do ponad 1000 litrów po złożeniu tylnej kanapy.
Gama silnikowa
Opel Agila B oferowany był z nowoczesnymi i ekonomicznymi silnikami. Największą popularnością cieszyły się jednostki benzynowe: 1.0 (trzycylindrowy) oraz 1.2 (czterocylindrowy), oferujące odpowiednio 65–94 KM. Dostępny był również silnik wysokoprężny 1.3 CDTI o mocy 75 KM, zapewniający bardzo niskie zużycie paliwa i dobre osiągi jak na klasę auta. Standardowo montowano manualną skrzynię biegów, ale dostępna była również zautomatyzowana przekładnia Easytronic.
Bezpieczeństwo i wyposażenie
Agila B została solidnie wyposażona pod względem bezpieczeństwa, co wyróżniało ją w segmencie miejskich samochodów. Na pokładzie znajdowały się m.in. czołowe i boczne poduszki powietrzne, ABS, ESP (w wyższych wersjach), system mocowania fotelików ISOFIX oraz opcjonalne czujniki parkowania. W standardzie lub zależnie od wersji można było otrzymać klimatyzację, radio CD/MP3, elektryczne szyby, centralny zamek czy komputer pokładowy.
Codzienna eksploatacja
Opel Agila B był bardzo dobrze oceniany za niskie koszty utrzymania, trwałą mechanikę i łatwość prowadzenia. Dzięki zwartej konstrukcji i niewielkiemu promieniowi skrętu idealnie nadawał się do jazdy w mieście, ale dzięki stabilnemu zawieszeniu i wygodnym fotelom sprawdzał się także podczas dłuższych tras. Zużycie paliwa w wersjach benzynowych oscylowało wokół 5–6 l/100 km, a diesel potrafił zejść nawet poniżej 4 l/100 km w trasie.
Podsumowanie
Opel Agila B to przemyślana ewolucja modelu, która połączyła zalety miejskiego auta z funkcjonalnością minivana. Dzięki lepszej stylistyce, nowoczesnemu wyposażeniu i oszczędnym silnikom stał się udaną propozycją wśród aut miejskich. Do dziś na rynku wtórnym uchodzi za niezawodne, niedrogie w utrzymaniu i praktyczne auto dla młodych kierowców, seniorów oraz rodzin szukających drugiego samochodu do jazdy po mieście.