Infiniti M I [F31]

Infiniti M I generacji, oznaczony symbolem F31, to pierwszy model z serii M i zarazem jedno z najbardziej nietypowych aut wczesnej historii marki Infiniti. Produkowany w latach 1989–1992, był dostępny wyłącznie na rynku północnoamerykańskim jako luksusowe coupe i kabriolet, stanowiąc przystosowaną do amerykańskich oczekiwań wersję japońskiego Nissana Leopard drugiej generacji. Choć jego żywot był krótki, M30 – jak również bywa nazywany – odegrał istotną rolę w definiowaniu luksusowego charakteru marki na samym początku jej istnienia.

Stylistyka i konstrukcja

Nadwozie Infiniti M I miało klasyczne proporcje typowego coupe z końca lat 80. – długą maskę, nisko poprowadzoną linię dachu i wyraźnie zaznaczony tylny słupek. Linia auta była stonowana, bez ekstrawagancji, co jednych przyciągało prostotą, a innych odstraszało brakiem charakteru. Wersja kabriolet pojawiła się później, oferując elektrycznie składany miękki dach i dodatkowe usztywnienia nadwozia.

Samochód osadzony był na platformie Nissana o oznaczeniu F31 i wyróżniał się napędem na tylne koła – elementem coraz rzadszym w tej klasie. Długość nadwozia wynosiła około 4,8 metra, co w połączeniu z komfortowo zestrojonym zawieszeniem zapewniało dobrą stabilność podczas jazdy autostradowej.

Silnik i osiągi

Pod maską Infiniti M I pracował wolnossący, 3.0-litrowy silnik V6 typu VG30E, znany również z wielu innych modeli Nissana z tamtego okresu. Jednostka rozwijała 162 KM i była zestawiona wyłącznie z 4-biegową automatyczną skrzynią biegów. Choć osiągi nie były imponujące – przyspieszenie do „setki” trwało ponad 9 sekund – auto nadrabiało płynną pracą układu napędowego i spokojnym charakterem jazdy.

Infiniti M30 nie pretendowało do miana sportowego coupe. Zamiast tego oferowało komfortowe, ciche przemieszczanie się, co wpisywało się w oczekiwania amerykańskich klientów segmentu premium końca lat 80. i początku 90.

Wnętrze i wyposażenie

Kabina Infiniti M I była elegancka i bogato wyposażona jak na swoje czasy. W standardzie można było liczyć m.in. na klimatyzację, tempomat, elektrycznie sterowane fotele i szyby, wysokiej jakości system audio oraz skórzaną tapicerkę. Układ deski rozdzielczej był prosty i ergonomiczny, z charakterystycznym dla epoki zestawem przycisków i przełączników.

Choć coupe oferowało cztery miejsca, tylna kanapa była raczej symboliczna – przeznaczona głównie dla dzieci lub jako dodatkowa przestrzeń bagażowa. Wersja kabriolet, z racji zastosowania mechanizmu składanego dachu, miała nieco mniej przestrzeni bagażowej i większą masę własną.

Rynek i dziedzictwo

Infiniti M I generacji nie odniosło spektakularnego sukcesu sprzedażowego. Klienci często porównywali go do bardziej wyrazistych modeli konkurencji, jak Lexus SC czy BMW serii 3 coupe. Mimo to, model ten stanowił ważny element budowania obecności Infiniti na rynku amerykańskim, pokazując, że japońska marka potrafi zaoferować coś więcej niż tylko typową limuzynę.

Obecnie Infiniti M30 bywa traktowane jako ciekawostka kolekcjonerska. Jego techniczna prostota, klasyczny układ napędowy i ograniczona liczba egzemplarzy – szczególnie w wersji kabriolet – sprawiają, że może być interesującą propozycją dla miłośników nietypowych modeli z końca XX wieku.

Podsumowanie

Infiniti M I [F31] to samochód, który bardziej niż osiągami czy odważnym stylem, wyróżniał się rolą, jaką odegrał w historii marki. Był próbą zaoferowania klientom luksusowego coupe w japońskim wydaniu, z naciskiem na komfort i wyposażenie. Choć jego kariera była krótka i raczej cicha, stanowi fundament, na którym budowano późniejsze, znacznie bardziej zaawansowane modele z serii M.